形容“云朵”的诗句有哪些?
1、潭暮随龙起,河秋压雁声。——唐·李商隐《咏云》千里黄云白日曛,北风吹雁雪纷纷。——高适《别董大》好雨不雨风不风,徒倚穹苍作岩险。——唐·齐己 兴云感阴气,疾足如见机。——唐·刘禹锡《观云篇》灵山蓄云彩,纷郁出清晨。——唐·陆畅 彩云惊岁晚,缭绕孤山头。
2、山抹微云,天连衰草,画角声断谯门。——宋·秦观《满庭芳·山抹微云》翻译:会稽山上,云朵淡淡的像是水墨画中轻抹上去的一般;越州城外,衰草连天,无穷无际。城门楼上的号角声,时断时续。卿云烂兮,糺缦缦兮。日月光华,旦复旦兮。
3、有时峰与晴云敌,不许露珠轻滴。别是娇酣颜色,浓淡随伊力。译文:一时间云彩与高峰相聚,与峰间青松不明的样子。望着依偎在另一侧岩壁的云彩,一样的与天交接。有时候山峰与天气为敌,不允许有一滴露珠,特别是像酒一样的颜色,浓淡随着山崖之力。
4、襄邑道中 宋代:陈与义 飞花两岸照船红,百里榆堤半日风。卧看满天云不动,不知云与我俱东。译文 两岸原野落花缤纷,随风飞舞,连船帆也仿佛也染上了淡淡的红色,船帆趁顺风,一路轻扬,沿着长满榆树的大堤,半日工夫就到了离京城百里以外的地方。
5、,《梦中作》宋代:蔡襄 天际乌云含雨重,楼前红日照山明。白话文释义:天边那团团乌云,饱含着浓浓的雨意,楼前一轮红日,把青山照得多么明丽。2,《白云歌送刘十六归山》唐代:李白 楚山秦山皆白云,白云处处长随君。长随君,君入楚山里,云亦随君渡湘水。湘水上,女萝衣,白云堪卧君早归。
形容天空云彩很美的诗句有哪些?
明月出天山,苍茫云海间。(李白:《关山月))众鸟高飞尽,孤云独去闲。(李白:(独坐敬亭山))只在此山中,云深不知处。(贾岛:《寻隐者不遇))野径云俱黑,江船火独明。(杜甫:《春夜喜雨))月下飞天镜,云生结海楼。
山抹微云,天连衰草,画角声断谯门。——宋·秦观《满庭芳·山抹微云》翻译:会稽山上,云朵淡淡的像是水墨画中轻抹上去的一般;越州城外,衰草连天,无穷无际。城门楼上的号角声,时断时续。卿云烂兮,糺缦缦兮。日月光华,旦复旦兮。
山抹微云,天连衰草,画角声断谯门。——宋·秦观《满庭芳·山抹微云》卿云烂兮,糺缦缦兮。日月光华,旦复旦兮。——先秦·佚名《卿云歌》月下飞天镜,云生结海楼。——唐代李白《渡荆门送别》云霞出海曙,梅柳渡江春。
物有无穷好,蓝青又出青。蓝桥春雪君归日,秦岭秋风我去时。蓝水警尘梦,夜吟开草堂。风回一镜揉蓝浅,雨过千峰泼黛浓。夕照红于烧,晴空碧胜蓝。早入商山百里云,蓝溪桥下水声分。我画蓝江水悠悠,爱晚亭上枫叶愁。蓝水远从千涧落,玉山高并雨峰寒。
形容天空很蓝很美的古诗:六龙初驻浴蓝天,碧瓦朱旗共一川。空中焰若烧蓝天,万里滑静无纤烟。涪右金华宅,上有蔚蓝天。寒云淡淡天无际,片帆落处沙鸥起。千里黄云白日曛,北风吹雁雪纷纷。远上寒山石径斜,白云深处有人家。朝辞白帝彩云间,千里江陵一日还。
关于天空云彩很美的诗句有哪些 山抹微云,天连衰草,画角声断谯门。 ——宋·秦观《满庭芳·山抹微云》翻译:会稽山上,云朵淡淡的像是水墨画中轻抹上去的一般;越州城外,衰草连天,无穷无际。城门楼上的号角声,时断时续。 卿云烂兮,糺缦缦兮。日月光华,旦复旦兮。
天上的云可以用什么诗句来形容?
1、卿云烂兮,糺缦缦兮。日月光华,旦复旦兮。——先秦·佚名《卿云歌》翻译:卿云灿烂如霞,瑞气缭绕呈祥。日月光华照耀,辉煌而又辉煌。月下飞天镜,云生结海楼。——唐代李白《渡荆门送别》翻译:江面月影好似天上飞来的明镜,云层缔构城外幻出海市蜃楼。云霞出海曙,梅柳渡江春。
2、襄邑道中 宋代:陈与义 飞花两岸照船红,百里榆堤半日风。卧看满天云不动,不知云与我俱东。译文 两岸原野落花缤纷,随风飞舞,连船帆也仿佛也染上了淡淡的红色,船帆趁顺风,一路轻扬,沿着长满榆树的大堤,半日工夫就到了离京城百里以外的地方。
3、,纤云弄巧,飞星传恨,银汉迢迢暗度。金风玉露一相逢,便胜却人间无数。——出自宋代:秦观《鹊桥仙·纤云弄巧》白话文意思是纤薄的云彩在天空中变幻多端,天上的流星传递着相思的愁怨,遥远无垠的银河今夜我悄悄渡过。在秋风白露的七夕相会,就胜过尘世间那些长相厮守却貌合神离的夫妻。
4、荡胸生曾云,决眦入归鸟。会当凌绝顶,一览众山小。译文 巍峨的泰山,到底如何雄伟?走出齐鲁,依然可见那青青的峰顶。神奇自然会聚了千种美景,山南山北分隔出清晨和黄昏。层层白云,荡涤胸中沟壑;翩翩归鸟,飞入赏景眼圈。定要登上泰山顶峰,俯瞰群山,豪情满怀。
5、形容云朵的美丽的诗句 行到水穷处,坐看云起时。 —— 王维《终南别业 》天上碧桃和露种,日边红杏倚云栽。 —— 高蟾《下第后上永崇高侍郎》谁怜一片影,相失万重云?望尽似犹见,哀多如更闻。 —— 杜甫《孤雁 》春晚绿野秀,岩高白云屯。
形容云彩的诗句
明月出天山,苍茫云海间。(李白:《关山月))众鸟高飞尽,孤云独去闲。(李白:(独坐敬亭山))只在此山中,云深不知处。(贾岛:《寻隐者不遇))野径云俱黑,江船火独明。(杜甫:《春夜喜雨))月下飞天镜,云生结海楼。
山抹微云,天连衰草,画角声断谯门。——宋·秦观《满庭芳·山抹微云》翻译:会稽山上,云朵淡淡的像是水墨画中轻抹上去的一般;越州城外,衰草连天,无穷无际。城门楼上的号角声,时断时续。卿云烂兮,糺缦缦兮。日月光华,旦复旦兮。
形容云彩很美的诗句:半亩方塘一鉴开,天光云影共徘徊。青山一道同云雨,明月何曾是两乡。黑云翻墨未遮山,白雨跳珠乱入船。不畏浮云遮望眼,只缘身在最高层。云散月明谁点缀,天容海色本澄清。众鸟高飞尽,孤云独去闲。瀚海阑干百丈冰,愁云惨淡万里凝。
山抹微云,天连衰草,画角声断谯门。——宋·秦观《满庭芳·山抹微云》卿云烂兮,糺缦缦兮。日月光华,旦复旦兮。——先秦·佚名《卿云歌》月下飞天镜,云生结海楼。——唐代李白《渡荆门送别》云霞出海曙,梅柳渡江春。
,纤云弄巧,飞星传恨,银汉迢迢暗度。金风玉露一相逢,便胜却人间无数。——出自宋代:秦观《鹊桥仙·纤云弄巧》白话文意思是纤薄的云彩在天空中变幻多端,天上的流星传递着相思的愁怨,遥远无垠的银河今夜我悄悄渡过。在秋风白露的七夕相会,就胜过尘世间那些长相厮守却貌合神离的夫妻。
襄邑道中 宋代:陈与义 飞花两岸照船红,百里榆堤半日风。卧看满天云不动,不知云与我俱东。译文 两岸原野落花缤纷,随风飞舞,连船帆也仿佛也染上了淡淡的红色,船帆趁顺风,一路轻扬,沿着长满榆树的大堤,半日工夫就到了离京城百里以外的地方。